සිප ගැනීමට නම් නැවත
මුව කමල
වැටිය යුතුමය නුඹේ
පපුව මත
හිරිකඩ වැස්ස වී මම
මේක හරි වෙනස් කතාවක්
ආදරෙන් තුරුළු වී
සිනහවෙන් රවපු
ඇහි පිල්ලමේ සෙවණ යට
නුඹ හිටිය මතක ඇති
වැටෙන තුරු
බිංදුවත් අන්තිම කඳුළු
පපු කුහරේ හිස් තැනක්...
පාළුවට ගිය සොහොනක්ය
මල් වඩන් නොතැබූ
නුඹ ඇවිත් යන විටෙක
මතකයන් හූරගෙන
පිපිරෙන්නෙ හදවතේ කවුළු
වසන්තයේ කෙරුවත් ආලය...
වඳ හිතක පිපේවිද
සුවඳ මල් පොකුරු
This comment has been removed by the author.
ReplyDeleteLassanai
ReplyDeletePattaiiiii
ReplyDelete